Opłata organizacyjna: Dorośli - 160zł/os. Dzieci (ur. od 2020 r. do 18. roku życia) - 80 zł/os. Opłata organizacyjna nie podlega zwrotowi. malownicza Góra Świętej Anny ( aleja Jana Pawła II 7, 47-154 Góra Świętej Anny Koszt rekolekcji obejmuje nocleg z pełnym wyżywieniem (trzy posiłki). 4-7 maja 2023 r. Zapisy został zamknięte. Kiedy 25 czerwca uczniowie odbierali świadectwa ukończenia kolejnej klasy lub szkoły a do Różanegostoku wyruszyła pielgrzymka, w Hermanówce rozpoczynał się „Weekend uwielbienia”. Uczestnicy – to członkowie Odnowy w Duchu Świętym, Wspólnoty Kairos oraz Zespół Uwielbienia „OdNowa”. Przychylając się zaś do opinii wielu publicystów katolickich, zastąpiliśmy określenie chrzest w Duchu Świętym zwrotem wylanie Ducha Świętego lub wylanie Ducha, a termin Odnowa Charyzmatyczna terminem Odnowa w Duchu Świętym lub samym wyrazem Odnowa. Sformułowania te bowiem nie sugerują, przynajmniej na pierwszy rzut oka W punkcie 2639 czytamy: „Uwielbienie jest tą formą modlitwy, w której człowiek najbardziej bezpośrednio uznaje, iż Bóg jest Bogiem. Wysławia Go dla Niego samego, oddaje Mu chwałę nie ze względu na to, co On czyni, ale dlatego że ON JEST. Uczestniczy w szczęściu serc czystych, które kochają Go w wierze, zanim ujrzą Go w chwale. Iz 11, 1-10 Na Chrystusie spocznie Duch Pański / Łk 10, 21-24 Jezus rozradował się w Duchu Świętym >> HOMILIA – 05.11.2019 r. Łk 14, 15-24 Przypowieść o zaproszonych na ucztę >> HOMILIA – 01.10.2019 r. Łk 9, 51-56 Jezus przeciwny natychmiastowemu karaniu >> HOMILIA – 03.09.2019 r. Łk 4, 31-37 Uzdrowienie opętanego Droga - Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym w Knurowie, Knurów. 66 likes · 14 talking about this. Jest to oficjalne konto Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym "Droga" działająca w Knurowie przy par . Skip to contentkontakt@ 607 410 420FacebookTwitterInstagram Kim Jesteśmy?Chrzest Duchem ŚwiętymChrzest w WodzieHome|Odnowa w Duchu ŚwiętymOdnowa w Duchu ŚwiętymCo Biblia mówi o ruchach odnowy w Duchu Świętym? CHCIAŁBYŚ/ABYŚ SIĘ Z NAMI SPOTKAĆ?NAPISZ: kontakt@ ZADZWOŃ: 794 413 181MASZ PYTANIE?Dary Ducha ŚwiętegoCzym są dary Ducha Świętego? Czytaj więcejModlitwa JęzykamiNa czym polega modlitwa językami? Czytaj więcejZesłanie Ducha ŚwiętegoZesłanie Ducha Świętego w Biblii Czytaj więcejOdnowa w Duchu ŚwiętymCzy na pewno zaczęło się to w XX w.? Czytaj więcejChrzest Duchem Świętym ≠ BierzmowanieChrzest Duchem Świętym a Bierzmowanie? Czytaj więcejJak otrzymać chrzest Duchem Świętym?Jak się ochrzcić w Duchu Świętym? Czytaj więcejWylanie Ducha Świętego - ObjawyCzym się objawia chrzest Duchem Świętym? Czytaj więcejChrzest Duchem Świętym ModlitwaModlitwa o chrzest w Duchu Świętym? Czytaj więcejKim jest Duch Święty?Kim jest Duch Święty wg. Biblii? Czytaj więcej Mija 50 lat od pojawienia się nowych ruchów charyzmatycznych w Kościele katolickim. Charyzmaty, o których czytamy w Biblii, zaczęły występować na nowo w XX w. w Kościołach protestanckich. W Kościele katolickim dopiero Sobór Watykański II otworzył drzwi Duchowi Świętemu na charyzmatyczny powiew wśród ludzi świeckich. Co możemy powiedzieć po 50 latach od tego wydarzenia? Pierwszym celem Odnowy jest nieustanne nawracanie się, aby być ukierunkowanym na Chrystusa i mieć z Nim osobistą relację. Wiele osób myśli, że to nawracanie się polega na częstej spowiedzi. Nic bardziej mylnego. Można się często spowiadać i wcale się nie nawracać. Są takie momenty w życiu, że spowiedź jest potężnym nawróceniem. Szczególnie kiedy radykalnie odwracamy się od grzechu i wchodzimy na drogę Prawdy. Tymczasem nieustanne nawracanie się nie polega na spowiedzi, a na ciągłej zmianie sposobu myślenia - z myślenia grzechem na myślenie miłością. Każdy z nas filtruje rzeczywistość. Albo ją filtrujemy przez sito o nazwie "diabeł", albo ją filtrujemy przez sito o nazwie "Bóg". Albo wyławiamy z życia dzieła diabła, albo dzieła Boga. Ciągłe nawrócenie polega na tym, że przestajemy się zajmować dziełami diabła, a koncentrujemy się na dziełach Boga. To jest trudne, bo grzech jest ciekawszy. O grzechach łatwiej się rozmawia, grzech łatwiej zobaczyć w drugim człowieku, media wolą mówić o złu. Można nie mieć grzechów ciężkich, a cały czas siedzieć w grzechach - rozmawiać o cudzych grzechach, widzieć grzechy innych, omawiać te grzechy, zasypiać z tymi grzechami, mieć je w głowie podczas modlitwy itd. To wymaga codziennego nawracania się. Odwracanie oczu od dzieł diabła, a koncentrowanie się na dziełach Bożych jest trudne, ale to nasze codzienne zadanie. Aby być z Jezusem w wyjątkowej, osobistej relacji, trzeba być na Nim skoncentrowanym. To wymagające zadanie zostało postawione Odnowie. Drugi cel Odnowy to przyjęcie Ducha Świętego i zachęcanie do tego innych. Ciągłe nawracanie się jest możliwe we współpracy z Duchem Świętym. On nas wybija z koncentracji na grzechu i na sobie, a prowadzi do czynienia dzieł Boga na ziemi. Dary i charyzmaty Ducha Świętego ukazują królestwo Boże na ziemi. To samo, co Jezus robił dwa tysiące lat temu, robimy dzisiaj dzięki Duchowi Świętemu, który działa w nas. Przyjęcie chrztu w Duchu Świętym, a później modlitwa za innych, aby doświadczyli tej samej mocy Boga, jest najważniejszym zadaniem Odnowy. To Duch Święty uzdalnia nas do ciągłego nawracania się. Podejmując posługę charyzmatyczną, koncentrujemy się na tym, co Bóg czyni, a więc na dobru. Jeśli żyjemy w obecności Duchu Świętego, to grzech nas nie zatrzymuje w dobru, doświadczamy bowiem, że moc Boża jest większa od każdego grzechu. Jezus już pokonał grzech - teraz tę prawdę trzeba przyjąć i nią żyć. Czy nasze wspólnoty i czy my sami współpracujemy z Duchem Świętym? Możemy praktykować współpracę teoretyczną - czyli znamy to doświadczenie i kiedyś współpracowaliśmy, ale dziś to doświadczenie jest już historią. Zadaj sobie to pytanie: Czy twoja codzienność jest dostrzeganiem działania Ducha Świętego - bo to jest owoc przyjęcia chrztu w Duchu Świętym, czy raczej twoja codzienność jest dostrzeganiem działania złego ducha? O czym rozmawiasz we wspólnocie? O czym rozmawiasz w rodzinie? O dziełach złego ducha czy o dziełach Ducha Świętego? Po 50 latach Odnowy w Duchu Świętym mamy bardzo wielu charyzmatyków-teoretyków. Ktoś był na kilkudziesięciu dużych wydarzeniach, gdzie widział znaki i cuda. Potem wraca do domu, nie zmienia swojego stylu myślenia, ale uważa się za charyzmatyka. Gdy przychodzi na spotkania modlitewne, to narzeka. Narzeka przed spotkaniem i po spotkaniu. Gdy patrzy na wspólnotę - widzi zło, a nie dobro. Gdy mowa jest o ewangelizacji, to "nie da się" jest ulubionym komentarzem tej osoby. Zamiast być hojnym dla dzieł Boga, to ciągle widzi brak pieniędzy. Gdy widzi gdzieś dobro, to szuka w nim błędów i zła. Gdy ktoś ze wspólnoty bardziej się angażuje, to pyta: "kto ci pozwolił?" albo: "jakim prawem to czynisz?". To jest przygnębiające, ale w naszych wspólnotach jest wielu charyzmatyków-teoretyków. To wszystkowiedzący tropiciele błędów i zła. Mówią, że adorują Boga, a przed oczami mają cały czas dzieła diabła. Tymczasem współpracownicy Ducha Świętego wiedzą, że, podejmując posługę charyzmatyczną, narażają się na strzały lecące w ich kierunku. I to z różnych stron: pojawiają się spory w drużynie ewangelizacyjnej, pojawia się krytyka ze strony ludzi światowych (oni bardzo się boją żywej relacji z Bogiem) oraz ze strony ludzi Kościoła. Każdy, kto podejmuje się ewangelizacji, musi się tego spodziewać - mówią o tym Dzieje Apostolskie. Ale fakt, że te strzały lecą, nie może nas koncentrować na przeciwnościach. Bóg nas przed nimi obroni. Prawdziwy charyzmatyk nie przestaje być wpatrzony w Jezusa w obliczu największych trudności. To właśnie wtedy weryfikuje się jego zaufanie Bogu. Charyzmatycy opisani w Dziejach Apostolskich, gdy byli wtrącani do więzienia, to dalej śpiewali pieśni uwielbienia. My tymczasem robimy wszystko, aby do więzienia nie trafić, aby o nas źle nie mówiono. To jest dziś zmora Kościoła i zmora Odnowy. To, że nas krytykują, kiedy widzą w nas grzech - to inna kwestia. Ale my boimy się, że będą nas nazywać fanatykami religijnymi, bo ewangelizujemy na ulicy, bo bronimy życia, małżeństwa, bo prosimy o uzdrowienia i o uwolnienia. Boimy się mówić bez kartki, bo być może chlapniemy jakieś nie do końca przemyślane słowa. Boimy się... Ten lęk nas zabija. Zabija w nas Ducha. Nazywamy się charyzmatykami, ale tak naprawdę był to tylko jakiś epizod w naszym życiu. Dziś, po 50 latach Odnowy w Kościele katolickim, wołam do każdego, kto ma jakiekolwiek doświadczenie charyzmatyczne: Nie bój się! Nie bój się, że będą cię krytykować, że cię oczernią, że będą machać przed oczami przepisami prawa. Duch Święty sobie z tym poradzi. Jeśli tylko masz prawe serce - czyli twoje życie ukryte nie kręci się wokół grzechów cielesnych, pogoni za pieniądzem, używkami, pragnieniem kariery w Kościele - to Duch Święty poradzi sobie ze strzałami, które na ciebie lecą. Duch Święty czyni wszystko nowe. Nie jest to działanie jednorazowe. On czyni wszystko nowe codziennie. Nie możemy się kierować lękiem przed opinią! Niech kieruje nami chęć szukania i znajdowania woli Bożej. Marzeniem Ducha Świętego jest móc przez nas działać cały czas. Podstawowe cele katolickiej Odnowy w Duchu Świętym zatwierdzone przez Watykan: 1. Zachęcanie do dojrzałego i nieustannego nawracania się ku Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu i Zbawicielowi. 2. Zachęcanie do zdecydowanego osobistego przyjęcia osoby Ducha Świętego, Jego obecności i mocy. Te dwie łaski duchowe często przychodzą łącznie w doświadczeniu zwanym w różnych częściach świata "chrztem w Duchu Świętym" lub "wylaniem Ducha Świętego", lub "odnowieniem w Duchu Świętym". Rozumiane są najczęściej jako osobiste przyjęcie łaski chrześcijańskiej inicjacji i umocnienie w chrześcijańskiej służbie dla Kościoła i świata. 3. Popieranie przyjęcia i posługiwania darami duchowymi (charyzmatami) nie tylko w Odnowie Charyzmatycznej, lecz szerzej w Kościele. Te dary zwyczajne i nadzwyczajne ujawniają się obficie wśród świeckich, zakonników i kleru. Ich poprawne zrozumienie i używanie zharmonizowane z innymi elementami życia Kościoła jest źródłem mocy dla chrześcijan w ich drodze ku świętości i w pełnieniu misji. 4. Popieranie dzieła ewangelizacji w mocy Ducha Świętego, również ewangelizacji i reewangelizacji chrześcijan jedynie z imienia, ewangelizacji kultury i struktur społecznych. Odnowa szczególnie angażuje się w misję Kościoła głosząc Ewangelię słowem i czynem, ukazując Jezusa Chrystusa przez osobiste świadectwo oraz te uczynki wiary i sprawiedliwości, do których jest powołany każdy chrześcijanin. 5. Pielęgnowanie stałego wzrostu w świętości przez integrację charyzmatów z pełnią życia Kościoła. Odnowa zachęca do udziału w bogatym życiu sakramentalnym i liturgicznym, do czerpania z tradycji katolickiej modlitwy i duchowości, do stałej formacji w nauce katolickiej pod kierunkiem Kościoła i do uczestnictwa w wypełnianiu programu duszpasterskiego Kościoła. - Jesteśmy normalną grupą modlitewną, jak inne na Opolszczyźnie - przekonują liderzy krapkowickiej Odnowy. Nieprawda. Opolskie grupy Odnowy w Duchu Świętym już dawno się od nich odcięły. - Nie chcieliśmy mieć z nimi nic wspólnego - mówi Piotr Brodaczewski, były świecki koordynator grup Odnowy w Duchu Świętym w Diecezji Opolskiej. - Ci z Krapkowic robili nam wszystkim złą opinię, głosili herezje, które potem siały zamęt we wszystkich grupach modlitewnych. Liderzy opolskich grup Odnowy już w 2003 r. wysłali list do bp. Bronisława Dembowskiego, Krajowego Duszpasterza Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym, w którym wypierają się związków z krapkowicką grupą i oświadczają, że jeśli chce ona modlić się po swojemu, to niech to robi poza strukturami katolickiej Odnowy. - Zresztą oni sami już wcześniej od nas się odseparowali - dodaje Brodaczewski. - Nikt ich nie widział na Jasnej Górze podczas zlotów wszystkich grup Odnowy, oni zawsze w tym czasie organizowali swój koncert ewangelizacyjny "Tylko Jezus". A Andrzej Krajka, lider krapkowickiej Odnowy, głośno kiedyś powiedział, że Jasna Góra to rozpusta i bałwochwalstwo. Potem na Brodaczewskiego nawet opolscy księża naciskali, żeby tych z Krapkowic do struktur przywrócić. Przykład Kalisza i Kamiennej Góry, gdzie katoliccy księża rzucili sutanny, są pastorami i prowadzą zbory, diecezjalnych liderów zmuszał do myślenia. Jednak list do biskupa i zerwanie oficjalnych więzów z innymi grupami Odnowy wcale krapkowickiej grupie nie zaszkodziły. Podobnie jak wcześniej raciborska grupa, miała ona dużą siłę przyciągania ludzi, którzy potrzebowali przeżywać wiarę w większym uduchowieniu. Smutna narzeczona i żona Ewelina z Raciborza, lat 41:- Do raciborskiej grupy Odnowy w Duchu Świętym trafiłam z miłości. Ale nie z miłości do Jezusa, pokochałam Darka, a to była jedyna droga, żeby z nim być. Jego cała rodzina tam była, on tkwił w niej od zawsze, aż do rozwiązania tej grupy przez biskupa. Moje życie też powoli przesiąkało tą grupą i podporządkowywało się jej. Kilka razy w tygodniu spotkania, potem wyjazdy na obóz w Pokrzywnej czy Krzanowicach. Spotykałam tam ludzi z grupy krapkowickiej. Na tych wspólnych obozach najbardziej wryło się mi się w pamięć przepraszanie. Ustawił się do mnie rządek mężczyzn, podchodzili po kolei i mówili "przepraszam cię za nieczyste myśli". A potem ustawiły się przede mną kobiety. Przepraszały mnie za to, że źle mi życzyły. Wiele kobiet w tej sytuacji czułoby satysfakcję. Ale ja czułam się zbrukana. Najpierw byłam smutną narzeczoną. Na obozie w Pokrzywnej, tuż przed ślubem, lider grupy nie pozwolił nam rozmawiać i spotykać się z Darkiem przez prawie cały obóz. Widywaliśmy się w czasie wolnym, mijaliśmy i nie mogliśmy zamienić słowa. Nie chodziło o seks przedmałżeński, bo tego nie braliśmy pod uwagę. A o to, żeby być tylko dla grupy, a nie żeby cieszyć się sobą. Potem byłam smutną żoną. Darek albo wiecznie na tych spotkaniach, albo zaczytany w Biblii. Potrafił odłożyć Pismo Święte tylko po to, żeby mnie bić. A we mnie narastały kompleksy, bo nie potrafiłam być jak te kobiety z grupy… Nie miałam gdzie szukać pomocy, bo w Raciborzu do jakiejkolwiek instytucji by się nie poszło, to wszędzie był ktoś z Odnowy. A dla grupy to mój mąż był bardziej wartościowy, wpływowy, dobrze wykształcony. W moim życiu przełomowe było urodzenie dziecka. Miałam sześciomiesięczne maleństwo przy piersi, a jakaś siksa mi mówi, że mam jechać na obóz, a ona zaopiekuje się niemowlęciem. Wtedy coś we mnie pękło, nie pojechałam… Od tego momentu moja droga z Odnową zaczęła się rozchodzić na dobre. Odeszłam z grupy i rozwiodłam się mężem. Miałam już dość grupy, tego wciskania się w każdy zakątek naszego prywatnego, rodzinnego życia. Nawet do domowego budżetu. Ewelina rozkłada spis rodzinnych wydatków, które jej mąż skrupulatnie prowadził co miesiąc:- Obok wydatków na przedszkole, żywność, jest też dziesięcina. Darek wkładał do białej koperty 110 złotych i szedł na spotkanie. Ale z czasem zarabiał więcej, to płaciliśmy już 300 złotych. Dzielił się nawet tym, co przywiózł ze Stanów. Nie podobało mi się to, ale Darek zaraz mi odpalał, że to nie moja sprawa. Tłumaczył, że w kościele też trzeba płacić. To prawda, ale nie dziesięć procent rodzinnych dochodów, tylko co łaska, dziesięć, dwadzieścia złotych miesięcznie. Każdy by się tam zdziwił Adam, urzędnik z Kluczborka, 36 lat, był liderem jednej z opolskich grup Odnowy w Duchu Świętym: - Grupy z Krapkowic i Raciborza robiły tyle zamętu, że każdy jak słyszał "Odnowa w Duchu Świętym", to kojarzył to tylko z nimi. I zwykle w negatywnym znaczeniu. Ci z Krapkowic przyjeżdżali na nasze spotkania i wyrywali od nas ludzi. Niestety z powodzeniem, bo dużo od nas odeszło. Bywało, że najeżdżali nasze spotkania i próbowali je zdominować. A nasza Odnowa to była ta przykładna, blisko Kościoła i sakramentów. Różnie ludzie mówili o tych z Krapkowic, postanowiłem pojechać na ich spotkanie, zobaczyć na własne oczy, co jest prawdą, a co plotką. Tam wszystko było inne. Taniec jak w transie, głośne wyznawanie grzechów, jakiś mężczyzna krzyczał: "Panie, wybacz mi, bo okradłem swojego ojca". Na naszych spotkaniach to zaraz kogoś takiego kierowało się do konfesjonału - tam jest miejsce na takie wyznania. U nas przed spotkaniem zawsze była też msza, a potem zaczynało się spotkanie modlitewne. Tam nie było nabożeństwa, księdza. Zresztą oni do księży nigdy nie pałali sympatią, za plecami ich wyśmiewali. Dla duszpasterzy krapkowicka Odnowa to jak misja na Czarnym Lądzie... Tajemnica Magdy Maria z Krapkowic, 46 lat, nauczycielka:- Zbliżał się koniec wakacji, w krapkowickiej parafii św. Mikołaja akurat był remont. Zgłosiłam się do pomocy, żeby mieć swój wkład w remont naszej świątyni. Pamiętam, jak któregoś dnia, gdzieś około południa, na parafię wpadła roztrzęsiona Magdalena, znajoma. Właśnie wróciła z Dobrej, była tam na obozie z tymi z Odnowy… Była roztrzęsiona, widać było, że coś się wydarzyło, z czym sobie ta dziewczyna nie mogła poradzić. Pomyślałam, że najpewniej coś musiało wydarzyć się na obozie w Dobrej, bo na plebanię wpadła wprost stamtąd. Magdalena nerwowo miętosiła w ręce jakiś zeszyt i ciągle pytała o księdza. Pomyślałam, że w tym zeszycie są zapiski z tego obozu, taki pamiętnik rekolekcyjny. Chciałam ją o to nawet zagadnąć, ale to ona pierwsza zaczęła. Zapytała mnie, czy wyznawanie w grupie grzechów jest normalne. Zrozumiałam, że tak robili na tym obozie. Magda nie doczekała się wtedy księdza i poszła, potem widziałam ją jeszcze kilka razy. Ale to nie była już ta sama beztroska dziewczyna. Wkrótce gdzieś wyjechała. Ja byłam krotko w Odnowie, z tego czasu pamiętam też inne wydarzenie. Z zespołu muzycznego z parafii odeszły dwie osoby. Mówiły, że animator Odnowy zabronił im śpiewać w parafialnym zespole, bo "nie mogą służyć dwóm Panom". Co to za chrześcijaństwo, jak każe się zamykać na innych i być tylko wśród swoich? Chwila słabości Bartosza Bartosz, 25 lat, student z Opola:- Animatora z Odnowy poznałem w akademiku politechniki. Przychodziłem na spotkania, dyskusje, pojechałem z nimi na obóz do Łężna pod Dusznikami. Czas jak zawsze na takich wyjazdach był na full wypełniony. Każdego dnia zajęcia od rana do wieczora, ani chwili na własne myśli. Ale trafiła się chwila odprężenia, siadłem pod drzewem, podziwiałem widoki. Przez moment, bo zaraz pojawił się mój animator. Usiedliśmy, nie wiem, jak to się stało, ale po chwili powiedziałem mu o sobie coś, czego nikomu jeszcze nie mówiłem, a co siedziało we mnie od dziesięciu lat. Nie rozumiem, czemu mu powiedziałem. Poczułem się jak szmata, jakbym zdradził samego siebie. Siedziałem obok animatora jak sparaliżowany. W oddali słychać było radosne śpiewy o Jezusie. "Popatrz na nich" - powiedział animator. "Możesz być tak samo szczęśliwy. Tylko musisz z nami pozostać". Fakt, czułem się plugawo, ale wiedziałem już, że z nimi nie będę. I nie dlatego, że modlą się inaczej. Nie szokuje mnie też, że głoszą treści niezgodne z katolicką nauką. Wtedy na tym obozie kilka osób z tej grupy "nawracało" ludzi w miasteczku, w niedzielę weszli z gitarami do kościoła. Rozśpiewanymi młodymi ludźmi były zachwycone starsze kobiety i miejscowy proboszcz. Potrafią być ujmujący, ale to tylko pozory. To jest psychomanipulacja, bo odrywają ludzi od normalności. Po powrocie z obozu odszedłem z grupy. Przez rok animator wysyłał mi esemesy, żebym wrócił. A ja ciągle drżę, czy dochowa mojej tajemnicy, przecież nie jest spowiednikiem… Co z naszą córką Inga, 69 lat, emerytka spod Nysy: - Nie wiedziałam, co to jest ta Odnowa. Pojechałam na ich spotkanie, kiedy Lidia, nasza córka, przeniosła się do Krapkowic. Chciałam zobaczyć, zrozumieć co ją tak zafascynowało w tym ruchu. To było już wtedy, gdy rozsypało się narzeczeństwo córki. Trzy miesiące przed weselem, ciasto zamówione, zaproszenia do Niemiec rozesłane, no i nagle mi mówią: ślubu nie będzie. Młodzi poróżnili się w ocenie krapkowickiej Odnowy. Myślę, że niedoszły zięć nie chciał do nich przystać. Kiedy tam weszłam, sala była pełna. Przyciemnione światło, zaczęli się modlić. A potem już tylko z różnych miejsc rozlegały się głosy. Oni krzyczeli jak w obłędzie! Wybiegłam przerażona. Jacyś młodzi chcieli mnie zatrzymać, byli nachalnie uprzejmi, chcieli mi przynieść krzesło, zapraszali do środka. Już kiedyś spotkałam się z taką uprzejmością. U współlokatorki mojej Lidki w opolskim akademiku. Bo wszystko zaczęło się czternaście lat temu, kiedy Lidia zamieszkała w akademiku z dziewczyną z Raciborza, ona była w tamtejszej Odnowie. Niedawno Lidka przysłała do mnie list: "Kochani rodzice. Kochamy ponad wszystko Jezusa - Zbawiciela. W tym, co robimy, nie ma nic złego…" Ciągle słyszymy z mężem, że oni w tych Krapkowicach nie robią nic złego, modlą się i wielbią Boga! Ale od tej modlitwy nasza córka zamknęła się w sobie, odcięła od rodziny. W sprawie córki byliśmy z mężem kilka razy w Kurii Diecezjalnej w Opolu. Jak powiedziałam o tych z Krapkowic "sekta", to mi zwrócono tam uwagę, że to nie sekta, ale grupa modlitewna, że tak nie będziemy rozmawiać. Czy grupa modlitewna tak w głowach może ludziom pomieszać? Boję się o Lidkę, bo jest już grubo po trzydziestce, a łatwiej się z nią rozmawiało, kiedy była przed maturą. Do kogo my mamy pójść, skoro nikt nam nie wierzy, że w Krapkowicach zmarnowano nam naszą najlepiej wykształconą córkę?***Liderzy krapkowickiej Odnowy zażądali od dominikańskiego Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach, by zdjęło ze swojej internetowej listy grup psychomanipulacyjnych informację o wspólnocie krapkowickiej. W przeciwnym razie zagrozili sądem. Ojcowie dominikanie zapewniają, że informacja z internetu nie zniknie. Forum Krzyż | Novus Ordo | Kościół posoborowy | Wątek: Odnowa w Duchu Świętym Autor Wątek: Odnowa w Duchu Świętym (Przeczytany 86601 razy) Anna M Nie ma czegoś takiego jak Msza św. z modlitwą o uzdrowienie - stwierdził w rozmowie z KAI bp Andrzej Czaja. Każda Msza jest bowiem więcej niż uzdrowieniem – jest zbawcza, jest zbawieniem. Elementem zbawienia jest uzdrowienie – oczywiście wszystko według woli Bożej” – tłumaczy bp Czaja." "Natomiast psychomanipulacją jest ogłaszanie podczas Mszy czy nabożeństw o uzdrowienie, że oto w tej chwili Pan Bóg uzdrawia tego czy innego, konkretnego uczestnika takiej modlitwy" - powiedział biskup. Zapisane Hubertos aktywista Wiadomości: 780 Swiecki katolik ;) Nie ma czegoś takiego jak Msza św. z modlitwą o uzdrowienie - stwierdził w rozmowie z KAI bp Andrzej Czaja. Każda Msza jest bowiem więcej niż uzdrowieniem – jest zbawcza, jest zbawieniem. Elementem zbawienia jest uzdrowienie – oczywiście wszystko według woli Bożej” – tłumaczy bp Czaja." "Natomiast psychomanipulacją jest ogłaszanie podczas Mszy czy nabożeństw o uzdrowienie, że oto w tej chwili Pan Bóg uzdrawia tego czy innego, konkretnego uczestnika takiej modlitwy" - powiedział biskup. wypowiedzi biskupów udowadniaja, ze Duch Swiety jeszcze walczy z glupota i czasem uda mu sie do jednego czy drugiego rozumu przeniknac na chwile. Zapisane Nie jestem osoba duchowna - ale bylem w zakonie rysio "Natomiast psychomanipulacją jest ogłaszanie podczas Mszy czy nabożeństw o uzdrowienie, że oto w tej chwili Pan Bóg uzdrawia tego czy innego, konkretnego uczestnika takiej modlitwy" - powiedział biskup. Biskup nie wie (?), że to "uzdrowienie konkretnego człowieka" to taki bonus powitalny - to strategia marketingowa bardzo często stosowana przez sekty oferujące modlitwy wspólnotowe, gry kasynowe, czy pokera. Jest to oferta skierowana do nowych wyznawców. Można z niej skorzystać przy okazji składania swojego pierwszego depozytu fiduciarnego do tego typu sekty. Czasami stosuje się bonusy niewymagające depozytu. Bonusem powitalnym może być uzdrowienie lub przejście bez oczekiwania na wyższy poziom (szema).na podstawie Wikipedii « Ostatnia zmiana: Kwietnia 11, 2019, 10:59:47 am wysłana przez rysio » Zapisane "I w mordobiciu musi być umiarkowanie"* * Dzielny wojak Szwejk. stary kontra To ja odcinek rzeczonej sekcie bonusem powitalnym jest zaszczyt natychmiastowej wpłaty tzw. "dziesięciny" oraz perspektywa zostania liderem. Czy przynależy się "żółta koszulka", tego niestety nie wiem, aczkolwiek machanie żółtymi flagami jest sporym wyróżnieniem. Zapisane jwk aktywista Wiadomości: 6852 Typowy uspokajacz jak durnowate teksty Kaczyńskiego o obronie rodziny, gdy nic nie robi z sodomią w szkołach. Jestem pewien, że w ogóle mu ona nie przeszkadza. Stosowny komentarz z twittera:"Narodowcy" odpalili przekaz dnia w stylu Owsiaka: "Krytykujesz strajk, to podpisz, że poślesz dziecko do prywatnej szkoły". Od dawna piszę, że to nie tylko ruskie onuce, ale po prostu idioci, na poziomie Petru. Zapisane Für Kikokarmenisten, Komunisten und Volkskomissaren Eintritt verboten. jwk aktywista Wiadomości: 6852 Ten ksiądz powinien sobie już dawno zęby wstawić, bo normalni ludzie tego jego ciągłego mlaskania i odgłosów ssania miękkich dziąseł znieść nie są w stanie. Świetnie, zostawię sobie do odsłuchania w samochodzie."Normalni ludzie" rozbijający się automobilami po TymKraju nie są w stanie wyobrazić sobie, że są ludzie, których nie stać na protezy zębowe. Typowa mentalność POKO'ntnych. Zapisane Für Kikokarmenisten, Komunisten und Volkskomissaren Eintritt verboten. Anna M O ewangelizatorze Marcinie Zielińskim jest tu trochę napisane, na stronie 11 tego wątku już można czytać, oglądać zdjęcia, miejscowi duchowni nie dostrzegają nic złego w nauczaniu Marcina Zielińskiego, mimo tylu monitów w tej sprawie. W końcu ktoś to zauważył i dr Jakub Waszkowiak OFM, wykładowca w międzynarodowym seminarium - Studium Theologicum Jerosolimitanum w Zieliński i jego interpretacja Pisma Świętego(...) Zapisane Anna M wiem jak komu, ale mnie trudno się z tą mową zgodzić:(...)Chrzest w Duchu to nawrócenie od letniości do gorliwości„Wspominam o tym, w tym miejscu bez prozelityzmu, a jedynie po to, by odpowiedzieć na polecenie, które Papież Franciszek skierował do członków Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, by dzielili się z całym Ludem Bożym tym strumieniem łaski, której doświadcza się w chrzcie w Duchu. Wyrażenie chrzest w Duchu pochodzi od samego Jezusa. Odnosząc się do bliskiego dnia Pięćdziesiątnicy, przed wstąpieniem do nieba, powiedział swym apostołom: Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym. Jest to ryt, w którym nie ma nic z ezoteryzmu, ale składa się z gestów o wielkiej prostocie, spokoju i radości, którym towarzyszy postawa pokory, skruchy, gotowości stania się dziećmi. Jest to odnowa, uaktualnienie nie tylko chrztu i bierzmowania, ale całego życia chrześcijańskiego. (…) Chrzest w Duchu okazał się prostym i potężnym środkiem odnowy życia milionów wierzących w niemal wszystkich Kościołach chrześcijańskich. Nie da się zliczyć ludzi, którzy byli chrześcijanami tylko z nazwy, a dzięki temu doświadczeniu stali się chrześcijanami rzeczywistymi, oddanymi modlitwie uwielbienia i sakramentom, zaangażowanymi w ewangelizację i gotowymi podjąć się zadań duszpasterskich w parafii. Jest to prawdziwe nawrócenie od letniości do gorliwości!“ Zapisane Anna M A czytając to poniżej:"Chrzest w Duchu Świętym"-----------------------------------------------------------------------------Tłumaczy ks. prof. dr hab. Bogdan Ferdek, na co dzień jest wykładowcą teologii dogmatycznej na PWT. Poczytajmy:"(...)Większość wspólnot zielonoświątkowych posługuje się zamiast słowem „sakrament” słowem „ustanowienie Chrystusowe”, które oznacza widzialny znak niewidzialnej łaski. Pomimo takiego określenia ustanowień Chrystusowych, jedno z nich, chrzest z wody, traktuje się na sposób symboliczny. Chrzest z wody jest zewnętrznym symbolem wewnętrznego odróżniają od chrztu z wody chrzest w Duchu Świętym lub chrzest Duchem Świętym. Jest on wyzwoleniem duchowych darów łaski, charyzmatów, dla budowania Kościoła. Jego znakiem jest przemienione życie oraz duchowe dary łaski Bożej, w tym dar mówienia innymi językami. Chrzest z wody stoi jakby „w cieniu” chrztu w Duchu wyrażenie „chrzest w Duchu Świętym” lub „chrzest Duchem Świętym” nie występuje w Nowym Testamencie. Posługuje się on jedynie zwrotem „chrzcić w Duchu” (Mt 1, 8; J 1, 33; Dz 1, 5; 11, 6). Wyrażenie „chrzcić w Duchu” chce podkreślić różnicę pomiędzy chrztem ustanowionym przez Jezusa a chrztem Janowym. Zdanie „On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem” (Mt 3, 11 por. Łk 3, 16; J 1, 33) wskazuje na Jezusa jako Tego, który dokonuje chrztu. To Jezus jest Tym, których chrzci, a nie Duch Święty. Duch Święty jest jakby „składowym” elementem chrztu. O ile sakrament jest widzialnym znakiem niewidzialnej łaski, o tyle w odniesieniu do chrztu tą niewidzialną łaską Boga jest także dar Ducha również zwrócić uwagę na to, że chrzest samego Jezusa był zarówno chrztem z wody, jak i chrztem z Ducha. Świadczy o tym następująca wypowiedź: „niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego” (Dz 2, 38). Duch Święty zostaje więc udzielony każdemu, kto przyjmuje z wody oznacza wprawdzie odpuszczenie grzechów, ale od niego jest jednak nieodłączny dar Ducha Świętego. Nie ma więc biblijnych podstaw, aby oddzielać dar Ducha Świętego od chrztu z wody. Takie właśnie rozróżnienie występujące u zielonoświątkowców prowadzi do tego, że chrzest z wody traktowany jest symbolicznie, natomiast chrzest w Duchu Świętym przybiera znamiona sakramentu, choć sami zielonoświątkowcy nie zaliczają go do ustanowień Chrystusowych. W praktyce jednak owe ustanowienia znajdują się w cieniu chrztu w Duchu Świętym, co jak starano się wykazać, nie ma podstaw biblijnych.(...)Fragment broszurki pt. Sekty i nowe ruchy religijne jako problem teologiczny, Wrocław 1997). Zapisane zapytał(a) o 23:00 Jak wyciągnąć znajomych z sekty ? Przy mojej parafii działa sekta (odnowa w duchu świętym) i od jakiegoś czasu znajomi ,którzy tam chodzą naprawdę się dziwnie zachowują , a jedną koleżankę od jakiegoś czasu coś strasznie dręczy , nie śpi po nocach itd ...Różne dziwne rzeczy tam się dzieją co nie powinny się dziać :/ !Zastanawiam się ze znajomymi czy nie pisać do biskupa w tej sprawie , ale wątpię by to coś pomogło :/ Odpowiedzi Wszystkie ruchy i religie w których rzekomo występują dary ducha mają związek z działaniem demonów. blocked odpowiedział(a) o 23:03 Musisz im uświadomił, że odnowy mają korzenie z piekła rodem: EKSPERTXdm odpowiedział(a) o 09:29 "Przy mojej parafii działa sekta (odnowa w duchu świętym)"Legalnie założona? Biskup dał na nią zgodę? Jeśli tak, to nie są sektą, lecz ruchem / stowarzyszeniem na wzór neokatechumenatu.",którzy tam chodzą naprawdę się dziwnie zachowują"Na czym to dziwne zachowanie polega?"a jedną koleżankę od jakiegoś czasu coś strasznie dręczy"Nie musi mieć to związku z tym ruchem. Brak dowodów na to, choć nie jest to wykluczone. Od dręczeń jest rozmowa z egzorcystą który stwierdzi, czy taką osobę trzeba wysłać do lekarza, czy wszcząć egzorcyzmy. Samo dręczenie może być tylko próbą zniewolenia, które w przyszłości może przerodzić się w opętanie."nie śpi po nocach "Podłoże może być fizjologiczne (zalecany jest kontakt z lekarzem) lub duchowe (zalecany kontakt z egzorcystą lub odmawianie na własną rękę modlitw egzorcyzmowanych i Różańca)"Różne dziwne rzeczy tam się dzieją co nie powinny się dziać"Na przykład jakie?"Zastanawiam się ze znajomymi czy nie pisać do biskupa w tej sprawie , ale wątpię by to coś pomogło"Gdyby list do biskupa napisał proboszcz, wówczas może coś by i to dało. Jeśli jednak proboszcz utworzył taką grupę lub wyraził na to zgodę, to wątpię, by chciało mu się pisać do biskupa w tej sprawie. Przypuszczam, że pokwapił by się do niego napisać, gdyby takie donosy jak Twój były od większej liczby osób (od prawie wszystkich uczestników takich spotkań, a nie od pojedynczej osoby).@Robson1111"Wszystkie ruchy i religie w których rzekomo występują dary ducha mają związek z działaniem demonów."Nie wszystkie. W KK jest bierzmowanie [Dz 8, 12-17] i nie ma to nic wspólnego z działaniem demonów jak sugerujesz. Generalnie jednak jest tak, że tzw. "spoczynki w Duchu Świętym" bardzo często są efektem hipnozy, a ona owszem jest dziełem szatana (część okultyzmu). Ludzie wówczas myślą, że to Duch Święty działa, a prawda jest inna. IZA_W odpowiedział(a) o 13:35 Jedynym dobrym rozwiązaniem jest pokazanie tym nieszczęśnikom, że poza tym ugrupowaniem też mogą liczyć na akceptację. W żadnym przypadku nie można im wytykać, że należą do takiej grupy, bo zaczną się niepotrzebne dyskusje, które w niczym nie pomogą. Najlepiej zapraszać ich do udziału we wspólnych przedsięwzięciach typu wycieczki, działalność sportowa, artystyczna. ... To są ludzie zagubieni, którzy sądzą, ze znaleźli swoje posłanie w religii. U nas w Parafii także działa odnowa w duchu świętym. Ja na szczęście nie dałam się w to wciągnąć. Ale znam przypadki , gdzie starsze osoby mówią ,że miały kontakt z Jezusem. W sumie... nie wierzę w to za bardzo ,bo chyba Bóg nie objawi się każdemu ... Ale myślę ,że musisz czekać aż sami z niej wyjdą. Pozdrawiam ! ;) blocked odpowiedział(a) o 00:54 Skoro ja dreczy cos to czemu z niej nie wystapi? Nie rozumiem. Przejdz na wiare Swiadkow Jehowy, a potem sproboj ich przekonac, wg niektorych to tez sekta. rw74 odpowiedział(a) o 06:37 Nie potrafię pomóc, ale sprawa może być kolega też wdał się wiele lat temu w organizację "odnowa w duchu świętym". Tez dziwnie się zachowywał. Potem dowiedziałem się, że wpadł w narkotyki, z których wyszedł przebywając w katolickiej organizacji pomagającej narkomanom, później w niej pracował. W końcu się powiesił. EKSPERTpiotrżar odpowiedział(a) o 08:00 Biblia ostrzega przed ludźmi mogącymi wprowadzić nas w błąd: "A wtedy zostanie objawiony ów czyniciel bezprawia, którego Pan Jezus zgładzi duchem swoich ust i unicestwi ujawnieniem swej obecności. 9 Ale obecność owego czyniciela bezprawia odpowiada działaniu Szatana z wszelkim potężnym dziełem oraz kłamliwymi znakami i proroczymi cudami, 10 i z wszelkim nieprawym zwodzeniem wobec tych, którzy giną, otrzymując zapłatę za to, że nie przyjęli miłości do prawdy, by dostąpić wybawienia. 11 Dlatego też Bóg dopuszcza do oddziaływania na nich błędu, żeby uwierzyli kłamstwu, 12 tak by oni wszyscy zostali osądzeni, ponieważ nie uwierzyli prawdzie, lecz znajdowali upodobanie w nieprawości."(2Ts 2:8-12)."Gdyż tacy są fałszywymi apostołami, zwodniczymi pracownikami, przeobrażającymi się w apostołów Chrystusa. I nic dziwnego, bo sam Szatan ciągle się przeobraża w anioła światła. 15 Nic zatem wielkiego, jeśli również jego słudzy ciągle się przeobrażają w sług prawości. Ale ich koniec będzie według ich uczynków."(2Ko 11:11-15) blocked odpowiedział(a) o 12:34 Odnowa w Duchu Św nie jest sektą, tylko wspólnotą zatwierdzoną przez kościół. Zachowania Twoich znajomych nie muszą mieć z tym związku. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

odnowa w duchu świętym sekta